by سازمان ملل در سال ۲۰۱۱، روز یازدهم اکتبر رو روز جهانی دختر بچه‌ها نامگذاری کرد. نامگذاری روزی بین‌المللی به نام دختربچه‌ها در جهت پشتیبانی از اونا و تلاش واسه دسترسی بهتر و بیشتر دختران به آموزش، تغذیه، حقوق قانونی و مراقبت های پزشکی و جلوگیری از خشونت و بی عدالتی و ازدواج اجباری انجام شد.
با وجود ۱٫۱ میلیارد دختربچه در سراسر جهان، سازمان ملل نگاه خاص خود رو روی دخترائی گذاشته که مورد بی‌عدالتی و بی عدالتی جنسیتی قرار گرفته‌ان و تلاش داره تا بدین وسیله بحران و معضلاتی که این کودکان در زندگی روزانه خود با اون مواجه هستن رو به سمع و نظر مردم جهان برسونه.
مضمون روز جهانی دختربچه‌ها در سال جاری «توانمندسازی دختران: پیش، در طول و پس از اختلاف» اعلام شده.
دلیل انتخاب این موضوع هم گسترش رو به رشد خشونتا، تجاوزهای جسمی، اختلاف‌های جنسیتی علیه دخترها، بهره‌کشی، قاچاق و ازدواج اجباری در کودکی در بیشترین نزدیک به اتفاق کشورای دنیا عنوان شده.
حدودا ۹۰ درصد از دخترائی که در سرزمینایی که درگیر جنگ یا منازعات داخلی هستن امکان ادامه تحصیل ندارن. بدن شک این موضوع بر آینده و آرزوهاشون موثر بوده و این کودکان رو از چیزی که لیاقت اونو دارن، دور می کنه.
این در حالیه که این آمار در دیگه کشورای آروم جهان بسیار پایین و تقریبا صفره.
به صورت کلی باید گفت که این روز به خاطر افزایش سطح آگاهی مردم جهان نسبت به وضعیت دختربچه‌ها تعیین شده.
یونیسف در پیامی که در این روز در توئیتر منتشر کرده، نوشته: «دختران منبع انرژی، قدرت و خلاقیت هستن و میلیونا تن از دخترکانی که درگیر جنگ، مصیب و شکست هستن هم از این قانون مستثنی نیستن.»
از دیگر معضلات جاری در جوامع الان، ازدواج زودتر از موعد معمولی دختربچه ها زیر سن قانونیه. به گزارش رسانه‌ها از هر سه دختر، یه تن از اونا زیر ۱۸ سال به خونه بخت فرستاده می شه.
این در حالیه که تعداد دخترائی که به زور خونواده ها در سنین زیر ۱۵ سال ازدواج می کنن هم یه به ۷ هستش.
هم اینکه جا داره اشاره کنیم که در بعضی فرهنگا، دختربچه ها ختنه می شن که تعدادشون کم نیس.
سازمان یونیسف، آمار دخترائی که محکوم به قطع عضو هستن رو ۱۳۰ میلیون نفر در سراسر جهان اعلام کرده.
دختربچه‌ها از همون سنین خیلی کم که هنوز توانایی درک دنیا و رویدادهای اونو ندارن، مورد تعارضای بیشماری قرار می گیرن. از جمله میشه به تجاوز جنسی اشاره کرد که نمونه دردناک و حزن‌انگیز اون، آتنای ۶ ساله پارس‌آبادیه که در نتیجه هوس‌رانی یه مرد، از ادامه زندگی محروم شد و قلب همه مردم ایران رو به درد آورد.
در همین زمینه شاید بد نباشه اشاره کنیم که در علم جرم شناسی می گن که اگه جنایتی اتفاق می افته، گذشته از جرم مجرم، گاه خود قربونی هم مقدمات جرم علیه خود رو جفت و جور می کنه. پس، به پدر و مادرها و بقیه سرپرستان کودکان مخصوصا دختر بچه ها، پیشنهاد اکید می شه که ایجاد کننده جرائم علیه کودکان و نوجوانان نباشن. با اینکه والدین دوست دارن، دختران شون آراسته به زیورآلات باشن ولی واقعیت اینه که در خیلی از مواقع، قتلا و تجاوزها واسه زیورآلات کم ارزشی مثل یه جفت گوشواره بچه گونه رقم خورده.
در آخر هم یادآوری کنیم که این ما هستیم که باید به فرزندان خود، آموزشا و هشدارهای لازم واسه حفاظت از خود رو ارائه بدیم و منتظر آموزشای رسمی، مدرسه ای، رسانه ای و… نباشیم و بدونیم که کسی جز خودمون به طور جدی به فکر ما و فرزندان ما نیس.
